H fifina είπε...
Μη χάνεις το θάρρος σου
εμείς πάντα το ξέραμε
πως δεν χωράει
μέσα στους τέσσερις τοίχους
το μεγάλο μας όνειρο.
Εμάς τα σπίτια μας είναι όλοι οι δρόμοι
που στα σπλάχνα τους κοιμούνται
τόσοι σκοτωμένοι.
Θα θυμάμαι πάντοτε τα φιλιά σου
που κελαηδούσαν σαν πουλιά
θα θυμάμαι τα μάτια σου
φλογερά και μεγάλα
σαν δυο νύχτες έρωτα
μέσα στον άγριο πόλεμο.
(Τ. Λειβαδίτης,νομίζω τα λέει όλα...)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
και μου ζητάς να γράψω κάτι για εσένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι να πω για εσένα...
που είναι σαν αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή μου η γνωριμία μας...
λες και παλεύω με τον άλλο μου εαυτό είναι κάθε μέρα...
δεν είμαι εγω,
σίγουρα δεν είμαι εγώ αυτή που σε κουνάει σαν μαριονέττα όπως λες...
εγώ θέλω να κάνουμε μαζί ποδήλατο...
και να φιλιόμαστε σαν να αιωρούμαστε πάνω από το ποδήλατο...(θυμάσαι?)
και να παίζουμε κοροιδεύοντας την αλήθεια και να αγκαλιαζόμαστε γιατί το ψέμμα έχει τη δική του μαγεία...
και να μας περικυκλώνει η φριχτή και ανυπόφορη αλήθεια...
και εμείς πάλι να επιλέγουμε το ψέμμα...
επειδή μοιάζει περισσότερο με το όνειρό μας...
αφού αυτό μας φέρνει όλο και πιο κοντα...
εγώ πάλι μόνη θα διαβάζω φορώντας το ψάθινο καπέλο μου δίπλα στο κύμα...και εσύ?
θα κινείσαι χωρίς να ακούγονται τα βήματά σου από το πιάνο και τις τρελές παρτιτούρες,
σε ένα κόσμο χωρίς μυρωδιές από γαρδένια(όπως το άρωμα μου που λατρεύεις)χωρίς εμένα αλλά και με εμένα μέσα.Στην ψυχή σου.
και για να μη νιώθουμε μόνοι...σου αφιερώνω αυτο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Πήγα στην αγορά με τα πουλιά
Κι αγόρασα πουλιά
Για σένα
αγάπη μου
Πήγα στην αγορά με τα λουλούδια
Κι αγόρασα λουλούδια
Για σένα
αγάπη μου
Πήγα στην αγορά με τα σιδερικά
Κι αγόρασα αλυσίδες
Βαριές αλυσίδες
Για σένα
αγάπη μου
Και μετά πήγα στην αγορά με τους σκλάβους
Και σ’ έψαξα
Αλλά δε σε βρήκα
αγάπη μου
(Ζ.Πρεβέρ)
η άννυ σου...